Ik speelde een tijd geleden met het idee (en waarschijnlijk velen van jullie met mij!) om een 200-uurs yoga teacher training te doen. Zowel om mijn eigen yoga practice te verdiepen als om het vak van het lesgeven te leren. Wat me helemaal ideaal leek was om dit combineren met de wereldreis die ik voor dat jaar had gepland. Na veel online research en puzzelen met mijn reisschema, koos ik voor de High Vibe Yoga teacher training bij The Yoga Barn in Ubud, gegeven door Emily Kuser. Als jij je ook aan het oriënteren bent: hieronder mijn redenen om te kiezen voor een training in het buitenland.
1. Snelle vooruitgang
Een 200-uurs training in het buitenland betekent dat je 28 dagen achter elkaar met je medestudenten doorbrengt in de yogastudio en constant bezig bent met yoga en het lesgeven. Elke dag zo’n elf uur, om precies te zijn. Dat vraagt veel van je, maar die intensiteit zorgt er wel voor dat je er helemaal ‘in’ zit, wat je ontwikkeling en vooruitgang een grote boost geeft. Elke dag kon ik poses beter uitvoeren dan de dag ervoor, tot mijn grote verbazing. Ook een aantal poses waarvan ik nooit had verwacht dat ik ze zou kunnen, waren ineens niet langer onmogelijk. Natuurlijk was dit ook te danken aan de technisch perfecte lessen van Emily, maar het feit dat er geen afleiding is van werk, studie of mensen van buitenaf, maakt dat je je volledig op de yoga en je eigen ontwikkeling kunt storten. Ter vergelijking: de meeste (bijna alle) 200-uurs yoga teacher trainingen in Nederland zijn verdeeld over een bepaald aantal weekenden in een jaar.
2. ‘De bubbel’
Tijdens zo’n intensieve training kunnen er nog wel eens wat emoties en oud zeer naar boven komen. Een yoga teacher training is namelijk een levensveranderende ervaring en daarbij kom je jezelf sowieso tegen (ik daag je uit een yoga teacher training te volgen en niet te huilen). Het voordeel: het is de perfecte omgeving en tijd om hiermee te werken. Je zit namelijk in een veilige ‘bubbel’ van gelijkgestemden die precies naar dezelfde doelen toewerken en dus een perfect vangnet vormen. Dat helpt je weer in te zien wat je precies wilt doen met je opgedane kennis.
3. Hechte vriendschappen
De training in Ubud was voor (bijna) iedereen een overstap naar een nieuwe omgeving, een nieuwe cultuur en een nieuwe dagindeling. Het resultaat was dat iedereen openstond voor elkaar. Van het uitwisselen van tips over waar te eten, naar de sauna te gaan of de infinity pool van Junglefish te vinden, naar samen yoga beoefenen buiten de studie-uren om. Na de training heb ik ook nog opgetrokken en verder gereisd met oud-studiegenootjes. Eén meisje uit de training had de pech dat ze Denguekoorts (knokkelkoorts) opliep en de training niet kon afmaken. Een supergrote teleurstelling voor iedereen, maar het was wel mooi te zien dat iedereen uit onze groep haar opving alsof ze familie was en haar gezond eten en verhalen over de training bracht. Zo op een onbekende plek je training doen is dus de basis voor hechte vriendschappen. Zoals we tijdens de training leerden zijn we een ‘Kula’ (Sanskriet voor een gemeenschap van gelijkgestemde mensen) geworden.
4. Binding met de plek
Dat je zoveel ontwikkelingen doormaakt tijdens de training en langer op één plek doorbrengt dan je normaal zou doen met het reizen, maakt dat je je onlosmakelijk verbonden voelt met de plaats waar je je yoga teacher training doet. Ik herinner me Ubud (en The Yoga Barn) als een ontzettend gelukkige plek, waar ik me helemaal thuis voel (ondanks de grote drukte en vele toeristen) en graag terugkom. Het is een vorm van nostalgie voor één van de mooiste tijden uit mijn leven.
5. Internationale groep
Natuurlijk het allermooiste aspect van een yoga teacher training: het feit dat je de tijd doorbrengt met mensen van over de hele wereld. Allemaal met een andere achtergrond, cultuur en ervaringen, maar één ding verbindt iedereen met elkaar: de liefde voor yoga. Mijn mooiste ervaring was om tijdens één van de opdrachten over religie te praten met een superenthousiaste medestudente uit Maleisië. Ze vertelde me dat zij is opgegroeid met de Islam, het Christendom én het Hindoeïsme in haar familie, maar zelf niet gelovig is (hoewel wel spiritueel ingesteld). Ik daarentegen kom uit een gezin zonder religie, maar heb wel dezelfde overtuigingen ontwikkeld als zij. Dat vond ik heel mooi om te zien.
Disclaimer: pas wel op, zo’n internationale yoga teacher training maakt dat je reislust nog verder wordt aangewakkerd! Verder kan ik alleen maar zeggen: doen. Het is het mooiste cadeau dat je jezelf kunt geven.
Op mijn eigen blog lees je over de belangrijke (levens)lessen die ik tijdens de training heb opgestoken.
