India. Je hebt het lief of je haat het. Het laat je ademen of bedwelmen. Het geeft je energie of laat je leeglopen. Het betovert je of verblindt je. Het fascineert je of je verafschuwt het. Een land dat bestaat uit tegenstrijdigheden, althans dat vinden wij die afreizen naar India of verhalen hebben gehoord. De Indiërs zelf weten niet beter dan zo te leven. Zij kijken niet op van mensen die voor hun neus poepen of plassen, dat er hele gezinnen leven op rotondes en er nog altijd een aparte vrouwencoupé bestaat binnen het openbaar vervoer. Een ware cultuurshock, dat is wat het is. En toch heeft deze ervaring mij niet ervan weerhouden om het land nooit meer aan te doen. Sterker nog: het heeft mij compleet overtuigd om India nog veel vaker te gaan bewonderen.
Wie zich overgeeft aan het, voor ons onoverzichtelijke, leven van een Indiër, zal inzien hoeveel kalmte én schoonheid er eigenlijk verborgen zit. De sleutel tot dit prachtige gegeven is datgene wat de Indiërs dag in dag uit voor een groot deel onderling verbindt:
Het Hindoeïsme
De Indiase gids waarmee ik reisde leerde mij in no time de nodige kennis van deze geloofsovertuiging. En des te meer ik begon te wennen aan het Indiase leven, des te meer ik erachter kwam dat het Hindoeïsme in iedere hoek van de straat wordt geademd. Door zowel mens als dier.
DHARMA
Dharma is een gegeven waar iedere hindoe zich aan vasthoudt. Het is een soort persoonlijke levensbijbel waar allerlei universele wetten zijn opgeslagen. Wie leeft naar deze wetten bewandelt sneller de weg naar een zuiver leven en bereikt uiteindelijk de staat van zelfverwerkelijking. Zo wordt verwacht dat een hindoe een simpel bestaan leidt, trouw is aan de partner en vergevingsgezind is. Dharma word je niet vanuit één specifiek (heilig) persoon opgelegd, maar is een weg dat vanuit de persoon zelf ontstaat om tot verlichting te komen.
KARMA
Mijn oma zei altijd: wie goed doet, goed ontmoet. Waarschijnlijk is Karma het meest bekende begrip dat wij kennen binnen onze westerse samenleving. Maar wordt het (ten onrechte) ook vaak gebruikt in negatieve zin. Wij geloven namelijk wie slecht heeft gehandeld in het verleden, zal hier in de toekomst de nadelen van ondervinden. Binnen het Hindoeïsme staat Karma symbool voor handelen en is het juist gericht op groei, bewustwording en liefde. Dit is precies waarom mijn oma gelijk had. Want wanneer ik vooral positief handel, komt het positieve in het leven mij tegemoet. What comes around, comes back around!
SAMSARA
Een hindoe die leeft naar Dharma en Karma, vergroot de kans om een hogere kasten te bereiken binnen het Indiase kastensysteem. Dit gebeurt alleen niet in hetzelfde leven, maar in het volgend leven. Deze reis van wedergeboorten van de ziel wordt binnen het Hindoeïsme Samsara genoemd, bij ons beter bekend als reïncarnatie. Hiermee verschilt het geloof ook met dat van het Boeddhisme, waar monniken juist middels meditatie deze levenscyclus willen stoppen door verlicht te raken, het zogeheten Nirvana. In feite houdt dus het Indiase kastenstelsel de reis van wedergeboorten in stand.
ATMAN
De ziel die binnen het Samsara voortdurend meereist en onveranderd blijft, staat binnen het Hindoeïsme bekend als de Atman. Het verkondigd ook wel het Ware Zelf en staat daarmee haaks tegenover het Ego. Bij het Ware Zelf gaat het om wie jij van nature bent en niet waarvan je in het dagelijkse leven wordt afgeleid, zoals tijd, verwachtingen en emoties. In India voel je aan alles dat een Hindoe ademt vanuit zijn eigen Atman. Iets wat mij hielp bij het begrijpen van het verschil tussen het Ware Zelf en het Ego, was het lezen van dit lijstje.
BRAHMAN
De Brahman is de wereldziel of oppergod voor de hindoes. Het Hindoeïsme kent heel veel goden, waarbij deze goden allemaal een klein deel van de Brahman vertegenwoordigen. Het is onmogelijk om iedere god te vereren als hindoe, waardoor zij een aantal favoriete goden hebben. Deze worden gekozen op basis van de kwaliteiten die de god uitstraalt en een hindoe bij zichzelf wilt versterken. De meest bekende goden zijn: Brahma (de schepper), Vishnu (de beschermer) en Shiva (de verwoester). Bij het wandelen door de straten van India word je voortdurend herinnerd aan deze goden, omdat ze overal worden afgebeeld. In huizen, tempels, winkels en als levensgrote beelden door steden.
MOKSHA
Waar boeddhisten het Nirvana kennen, kent een hindoe de Moksha. Hierbij houdt de cyclus van het eeuwige leven, de Samsara, op te bestaan en de Atman opgaat in de Brahman. Binnen het boeddhisme is deze eindhalte iets duidelijker omschreven dan bij het Hindoeïsme. Zo mediteren monniken net zolang totdat zij verlost worden van het Ego en thuiskomen bij hun Ware Zelf. Het bereiken van de Moksha is binnen het Hindoeïsme vooral een gevoelskwestie. Wanneer een Hindoe volledig heeft geleefd naar Dharma, Karma én Veda’s, wordt Moksha eerder bereikt. Veda’s zijn de meest heilige geschriften binnen het Hindoeïsme.
Het Hindoeïsme. Het voelt groots aan en is ongrijpbaar. Als niet-hindoe kan ik mij eindeloos verdiepen in de verschenen literatuur. Om vervolgens geen ene stap verder te zijn gekomen. Het geloof voelt ook vaag aan, want wanneer weet ik vanuit mijn Ware Zelf de Moksha te hebben bereikt? Of hebben we dan juist te maken met het Ego die alles bewust waarneemt en zo de Samsara weten te beëindigen?
Toch ligt in deze vaagheid ook de kracht van het geloof, want het biedt ruimte tot een compleet eigen invulling. Ik vroeg dan ook aan mijn gids of de leer van het Hindoeïsme, Dharma, op school gegeven werd. Leek mij wel zo handig, een basis waarop je vervolgens zelf kan voortborduren. Anders bestaan er, naar mijn mening, toch veel te veel onderlinge misverstanden? Waarbij de ene hindoe de ander moet overtuigen van zijn gelijk maar zij beiden hetzelfde geloven? Terwijl ik hem bloedserieus aankeek, begon hij keihard te lachen. Hij antwoordde als volgt: wie naar de stilte van het nu durft te luisteren, weet welke persoonlijke leer hij of zij te volgen heeft. Er is geen goed of fout en geen toekomst of verleden. Het is het nu dat ons de beslissingen laat nemen. We gaan uit van het goede in het leven, want daar komen de mooiste dingen uit voort.
India. De snelheid, spiritualiteit en kleuren waarmee het land leeft, heeft mij betoverd. Het is overweldigend geweest voor mijn oren en ogen. En ik had nooit durven denken dat, met getoeter op iedere hoek van de straat, juist dit land mij liet luisteren naar de verborgen kracht achter het Hindoeïsme.
India leerde mij met aandacht te luisteren naar mijn Eigen Zelf.
Dit artikel is geschreven door Xantoucha, waarin zij in de straten van India op zoek gaat naar de verborgen kracht achter het Hindoeïsme. Lees ook het artikel ‘Eye see you’ dat zij schreef naar aanloop van dit artikel.
