Vrijheid. Mijn ultieme streven. Dat vurige woord is slechts honderden keren met de mooiste patroontjes omheen gedroedeld terug te vinden in mijn dagboeken en notities. En daarop gebaseerd maak ik keuzes. In werk en bij het (niet) maken van plannen. Ik wil waar mogelijk financieel vrij zijn, reizen, werken voor verschillende organisaties in verschillende functies. Niet op de automatische piloot gaan, maar voelen dat ik leef door vaak bewust te zijn van wat ik wil en wat er is. Wil ik die opleiding starten, een nieuw project doen, naar Midden-Amerika? Dan gá ik.
Meestal vlieg ik door de dagen. Tijdloos en een beetje surfend op de golven van het moment. Ik eet mijn ontbijt als avondeten en start de dag met een heuse zelf gekookte maaltijd. Geen ritme in werk, sport, eten, organiseren. Routines zijn mij niet op het lijf geschreven. Ik ga meestal heel hard, waarna ik overweldigd word van alles wat zo fantastisch is en een rustig moment vanzelf volgt. Vrijheid nastreven lijkt voor mij leven in hoge pieken en diepe dalen.
Maar is dat wel vrijheid?
Vrijheid geeft keuzestress
Nu ik sinds afgelopen zomer als freelancer werk, ben ik zo geweldig vrij in tijd en plaats, dat de schaduw van de ‘freelancevrijheid’ ineens als een gesmoorde deken over mij heen valt. Het inrichten en creëren van mijn werk is open en ik ben compleet vrij om te kiezen wat, wanneer, waar. Een constante keuzevrijheid, de openheid van alles kán. Keuzevrijheid resulteert in keuzestress.
Is mijn vrijheid een illusie?
Ik voelde mij eigenlijk al dagen verre van vrij, terwijl ik op papier niet vaak zoveel vrijheid heb gehad. In een bui van diepe frustratie besloot ik alles te laten vallen en naar het strand te vertrekken. Daar waaide de gure wind eens goed langs mijn hoofd en door mijn haren. Veel zand, water, een strandtent in de verte en zo nu en dan kwamen een paar frisse roze wangen – gekreukt door het vredige glimlachen – mij tegemoet. Vredig. Tevreden. Vrij?
Vrij zijn versus vredig zijn
Het beeld in mijn hoofd van vrijheid riep om reflectie. Is vrijheid kiezen? Is vrijheid overal te wereld zijn en nergens echt geworteld zijn? Of is vrijheid thuis en tevreden zijn met hoe het is? Is vrijheid nu leven? Wat je ook doet, met wie, hoe, waar, dat je er bent zonder kaders? Of is dat vrede? Vrede voelt voor mij als harmonie, de afwezigheid van weerstand, accepteren zoals het is. Het geluk vanbinnen dat vanzelf een vredige glimlach vanbuiten verwelkomt.
De vrijheid die ik nu heb als freelancer maakt mij zoekende. Mijn focus die ik nu over zoveel verschillende aspecten verdeel, lijkt zijn losheid te zijn verloren, omdat ik zo vrij ben om álles wat leuk is ook te doen. Ik mis mijn superfocus. Die superfocus gaf mij juist zo’n vredig gevoel. Waarbij dagelijkse dingen op de automatische piloot gingen en ik er juist op de momenten met superfocus echt ‘was’. Echt leefde, echt de vrijheid voelde. Met al mijn vrijheid nu zoek ik eigenlijk vrede, besef ik. Vrede in wat ik nu doe en ben, en niet de opwinding van meer en groots.
Hier en nu
Ik hoef niet elke dag zo bol te staan van geweldigheid, zoveel van de wereld te willen absorberen. Ik kan niet overal zijn. Alleen hier en nu. Dan is een beetje rust en ruimte in het oog van die orkaan wel fijn. Ingevingen moeten soms ook opgeruimd en gesorteerd worden. Het ondefinieerbare waar ik zo graag op vaar, moet ook ergens concreet worden. Dat is creatie toch?
‘Peaceful Rebel’ was de eerste domeinnaam die ik ooit registreerde. Nooit iets mee gedaan, maar zo van toepassing nu: zonder vredig te zijn, voel ik mij niet echt vrij. Vredig én vrij zijn is ultiem, dacht ik met een glimlach. En dan heb ik het zeker niet over de lieve vrede bewaren, maar die vredige glimlach diep van binnen. Zoals die glimlach van die tegemoetkomende mensen op het strand vandaag naar mij.
Light up the night, wild one,
Your inner smile is going to save someone’s life.
– Erin van Vuren
Voel jij je vredig in al je vrijheid?
Iris van Graven schreef vroeger voornamelijk liedjes en meer dan 50 notitieboekjes vol, maar schrijft nu als freelancer veel voor sterk missie-gedreven bedrijven. Ziet muziek en schrijven als de remedie voor alles, vooral op momenten dat ze zich zacht voelt in de harde wereld. Gelooft in bloemen en planten, geregeld offline leven, sterrenhemels en vooral dat onzichtbare en ondefinieerbare dingen pas écht het leven zijn. En toch is ze zo’n hoopvolle dromer die denkt juist dié dingen op te gaan schrijven en online te delen.
Meer mindstyle artikelen vind je hier.
Deze al gelezen? Wat je moet weten als je gaat freelancen (+handige belastingtips) en
80-urige werkweek? No way! // 4 x Tips voor stressvrije productiviteit.
