Tot in de vroege ochtenduurtjes tussen 25.000 mensen dansen op een festival in Australië. Nieuwe vrienden maken en oude vrienden ontmoeten. Ultiem gelukkig roadtrippen langs de oostkust met mijn Australische crush. Iedere dag surfen en op avontuur. Vol energie en levenslust terugkeren van het land dat al zo lang op mijn verlanglijstje stond. Prachtige verwachtingen van mijn reis had ik voor mezelf gecreëerd. Dat het volledig anders zou lopen had ik… euhm nee, niet verwacht.
Australië stond al heel wat jaren op mijn bucketlist. Na genoeg geld bij elkaar gespaard te hebben, boekte ik in januari een ticket naar het land Down Under. Zodra het ticket binnen was, kon het dagdromen beginnen en stapelde de ene na de andere verwachting zich op. Een fantastische reis zou het worden. Met een bonzend hart en klaar voor al het moois dat mij te wachten stond, stapte ik het vliegtuig in. Twee weken later riep ik snikkend door de telefoon tegen een vriendin: ‘’Ik heb me nog nooit zo ellendig gevoeld. Alles is helemaal kut. Ik wil naar huis.’’ ‘’Ja maar Nan…had je misschien niet te veel en te hoge verwachtingen van deze reis?’’ antwoordde ze nuchter. Een mooie en confronterende spiegel die ze me voorhield. Ik heb me nog nooit zo eenzaam gevoeld op een festival. Ik verloor oude vrienden en had moeite om met nieuwe mensen te connecten. Mijn crush kreeg een crush, maar niet op mij. Wel op mijn vriendin en ik was erbij. De oceaan was zo plat als een pannenkoek en ik voelde me alles behalve vol energie en levenslust. Zonder verwachtingen waren dit alsnog tegenvallers geweest, maar geen reden om het me te laten beïnvloeden zoals het nu heeft gedaan.
Met de woorden ‘te veel en te hoge verwachtingen’ liet ik mijzelf in het zand zakken om tijdens de zonsondergang na te denken over welke rol verwachtingen in mijn leven spelen. Ze hebben de hoofdrol te pakken, besefte ik toen de zon was ondergegaan. Die zonsondergang had ik trouwens kleurrijker verwacht en viel een beetje tegen.
Verwachtingen bepalen voor een groot deel hoe ik situaties en mensen benader. Het zet me gevangen en ik krijg hierdoor continu met teleurstellingen te maken. Niet alleen in externe gebeurtenissen, maar ook in mezelf. Ik verwacht iedere ochtend dat ik een productieve dag heb, sport, mediteer, gezond eet, mijn sociale contacten onderhoud en een start maak met het uitwerken van alle ideeën die in mijn hoofd zitten. Wanneer ik aan het einde van de dag daar niet aan heb voldaan, overspoelt me een naar gevoel van teleurstelling. Dat ik misschien te hoge verwachtingen creëer en mezelf daarbij vooraf al gevangen zet in de dag, is nog nooit in mij opgekomen. Zo zijn er ontelbare situaties die ik voor mezelf saboteer door het stellen van te hoge verwachtingen: feestjes, dates, vriendschappen en dus ook mijn laatste reis. Hoog tijd om alle verwachtingen een figuranten rol in mijn leven te geven en de hoofdrol aan loslaten toe te vertrouwen.
Dit zijn de ideeën waar ik mij op richtte om het leven meer te ervaren zoals het zich aandient.
1: Wanneer ik mij boos of geïrriteerd voel, probeer ik de oorzaak van deze emoties te achterhalen. Zijn deze emoties terecht of is het een reactie op verwachtingen die niet waar worden gemaakt? En kan ik die verwachtingen loslaten?
2: Accepteren dat het leven precies doet waar het zin in heeft en ik daar weinig controle op uit kan oefenen. Soms is het zelfs heel fijn om die controle volledig los te laten en nieuwe onverwachte mooie mogelijkheden te ontdekken.
3: Andere mensen niet lastig vallen met mijn hoge verwachtingen. Door de mensen om mij heen met minder verwachtingen te benaderen, ontstaat er in mijzelf meer ruimte, meer liefde en minder frustratie.
4: Mij dagelijks focussen op de doelen die ik wel heb behaald in plaats van op alles wat ik niet heb behaald. Er is niets mis met doelen stellen, zo lang ze realistisch zijn.
Ik had laatst mijn eerste ‘verwachtingsloze’ overwinningsmoment. Samen met een vriend ging ik naar een feestje dat door de verhalen die ik er over had gehoord, normaal gesproken hoge verwachtingen bij me op zou roepen. Voorheen zou ik de dagen vooraf aan het feest een droombeeld creëren over hoe de nacht zou verlopen. Dat deed ik nu niet. Ik liet het los. Hij en ik gingen uiteindelijk allebei volledig onze eigen weg op het feest. De muziek was niet spectaculair. Het publiek was niet uitzinnig en ik kroop aan het einde van de nacht alleen in bed. Waar ik vroeger frustratie zou hebben gevoeld over het verloop van deze nacht, voelde ik nu een voldaan gevoel. De vriend en ik hadden vooraf lekker samen gegeten en gekletst, ik had leuke nieuwe mensen ontmoet, gedanst: al met al een prima nacht. Had ik ‘verwachtingen’ de hoofdrol gegeven, dan was het scenario in mijn hoofd compleet anders geweest. Nu liet ik het leven over mij heen spoelen en beleefde ik meer lol dan wanneer ik mij krampachtig vast had proberen te klampen.
Maak het leven een stuk makkelijker voor jezelf en laat je verwachtingen los. Als ik het kan, verwacht ik dat jij het ook kunt. Of nee wacht….euhm wat zei ik nou net?
Liefs, Nanda
Meer mindstyle artikelen vind je hier!
Je kunt Nanda persoonlijk volgen op Instagram.
Je kunt Moderne Hippies volgen op Facebook en Instagram.
