Hoe ga je om met mensen en/of geluiden in je omgeving terwijl jij in alle rust probeert te mediteren?

Nadat ik had leren mediteren en het na enkele maanden echt de goede kant opging, stuitte ik op de volgende barrière: ik kon niet mediteren als er iemand (lees: m’n vriend) in huis was óf als geluiden (lees: werkzaamheden) in de omgeving waren. Ik kon het als ik alleen thuis was en het volledig stil was, voor de rest weerhielden veel situaties me ervan het te doen.

Mijn mindset veranderde toen een vriend van mij hierop zei: “Waarom zie je het niet als een uitdaging?”.

Zo had ik het eigenlijk nog nooit bekeken. Leren omgaan met mensen of geluiden in je omgeving, terwijl jij in stilte probeert te mediteren, was blijkbaar niet een optie in m’n hoofd. Sinds die opmerking ben ik mensen en geluiden gaan omarmen bij het proces van mediteren. Een buurman die z’n muziek aanzet, aan het boren is of mediteren met iemand die ik niet tot nauwelijks ken: ik doe het inmiddels allemaal.

Mensen: f#ck it

Toen ik net twee dagen in Zuid-Afrika was, leerde ik een meisje kennen die vertelde dat ze ook mediteerde. Toen we in een fantastisch bos aan het hiken waren en een waterval tegenkwamen, bedacht ik me: hier moet ik mediteren. Ik nodigde haar uit met me mee te doen. Ondanks dat ik haar maar net een paar dagen kende, was het verre van raar – het was fantastisch. Het voelt niet meer ongemakkelijk om in het bijzijn van anderen te mediteren. Voor buitenstaanders die mij eventueel zouden zien mediteren, denk ik: f#ck it. Ik heb in Zuid-Afrika zelfs meegedaan aan een full moon meditation op het strand (zie YouTube-video hieronder!), waar een heeeeleboel mensen allemaal foto’s en video’s van me maakten, terwijl er duizenden mensen op het strand aan het mediteren waren. Als dat geen hoog f#ck-it-gehalte heeft, weet ik het ook niet meer.

Geluiden: acceptatie

Zodra er een buurman weer gekke geluiden aan het maken is, er opeens werkzaamheden blijken te zijn of er vele auto’s voorbij scheuren, is één ding belangrijk om te onthouden: accepteren dat het erbij hoort. Na of tijdens het mediteren bedenk ik me dan vaak dat het juist uniek is dat ik even 10 minuten pak om écht stil te zijn en met mezelf ben. Ik heb geleerd naar mezelf te luisteren en maak m’n brein net zo helder, als wanneer het volledig stil is. Accepteer dat het er is, erger je er niet aan en omarm het. Je zult zien dat je ook makkelijker om zal kunnen gaan met geluiden tijdens de rest van de dag.

Heb je de andere meditatie-artikelen gemist? Check dan:

Liefs, Zoë