Travel Diary // Backpacken in Nicaragua (+ reistips)

Nicaragua. Het land van salsa, levendigheid en kleurrijke straten. Van rijst met bonen, surfen en bergbeklimmen. Maar vooral het land van de fantastische mensen.

Het was mijn eerste bezoek aan Midden-Amerika. Ik heb veel in Azië gebackpackt en dat was geweldig, maar anders. In Azië zijn de mensen ingetogen, dragen verhullende kleding en zijn bijna nederig. In Nicaragua wordt Flor de Caña – de lokale rum – rijkelijk geschonken, laten de vrouwen vol trots hun rondingen zien en wordt overal uitbundig gedanst op Spaanse muziek. Heerlijk.

Al reiskriebels? Dan heb je hier alvast de beste hotspots van Nicaragua! En ook als je geen reisplannen in die richting hebt, kun je altijd nog wegdromen bij de foto’s.

Isla de Ometepe

Uniek in de wereld: een eiland dat is ontstaan uit twee vulkanen. De horizon wordt altijd gesierd door deze twee reuzen, omringd door het blauwe water van het immense meer Lago de Nicaragua. Isla de Omtepe is een supervruchtbaar en groen eiland waar je in plaats van drie, zomaar zeven dagen kunt blijven omdat de boot niet teruggaat (vink). Mañana, mañana. Isla de Ometepe was, samen met de beklimming van de Telica vulkaan (lees hier over dat avontuur), het hoogtepunt van onze reis door Nicaragua.

What to do:

• Het eiland verkennen per scooter. Zeker even stoppen bij strand Punto Jesus Maria en butterfly paradise Charco Verde, waar je kunt zwemmen bij Playa Bancon.
• (Eén van) de twee vulkanen beklimmen. Wij trotseerden de Maderas, maar met liters modder, drie valpartijen en nul uitzicht, zou ik toch voor de (zwaardere) Concepción gaan.
• Eten bij Café Campestre. Het is best lastig om vegetarisch eten te krijgen in Nicaragua, dus wat was ik blij dat ik hier én vega én megalekker at. (Tip: bestel de dahl.)
• Kajakken op Rio Istian, op zoek naar kaaimannen (wij zagen er twee!)
• Zwemmen in Ojo de Agua. Een natuurlijk zwembad waar complete Nicaraguaanse families zichzelf al slingerend aan een touw in het helderste water ooit gooien.
• Hosteltip: Lazy Crab. Met een beetje geluk slaap je in de boomhut en met een beetje pech krijg je in je douche bezoek van een tarantula. Been there, done that: het laatste dan.
• Toña’s (lokale biertjes) drinken in de haven van Moyogalpa tijdens zonsondergang tussen de locals en andere backpackers.

Matagalpa

In het noorden van Nicaragua ligt de stad Matagalpa. De stad zelf is niet zo bijzonder, maar de omgeving des te meer. En heel anders dan de westkust, waar de toeristische route loopt. In Matagalpa is het sowieso 10 graden koeler en is het landschap veranderd in tropisch bos en bergen.

What to do:

• De gouden tip is gids Guillermo. Hij is allesbehalve efficiënt en commercieel, maar die jongen heeft echt alles voor je over. Met hem dreven we al paardrijdend het vee terug naar zijn familieboerderij en beklommen we de Ocotal berg, waarvan ik zeker weet dat daar weinig toeristen hun voeten op hebben gezet.
• Via de veel commerciëlere (en vooruit, ook iets gestructureerde) Matagalpa Tours deden we ’s avonds laat een hike door het tropische bos. Volgesprayed met DEET en mijn capuchon strak over mijn hoofd getrokken, zagen we vogelspinnen, andere minimonsters en een luiaard!

Laguna de Apoyo

Laguna de Apoyo is een kratermeer van 23.000 jaar oud en 200 meter diep. Op de bodem zijn geisers waardoor het water steady 28 graden is. Een paradijselijk sprookje, omgeven door vulkaanwanden en jungle.

What to do:

• Al Toña’s drinkend ronddobberen in een grote autoband met het geluid van brulapen om je heen. Aaaaaaall day long.
• Hoteltip (wel wat duurder): San Simian Ecolodge. Met buitenbadkamer. Douchen onder de sterren!
• Toch iets actievers? Vlakbij Laguna de Apoyo bevindt zich de Masaya vulkaan waar je op duizelingwekkende diepte het lava ziet borrelen. Superactief, dus alleen met de auto te bezoeken, zodat je bij een eventuele uitbarsting snel weer weg bent.

Playa Maderas

Alle (jonge) backpackers zijn lyrisch over kustplaatsje San Juan del Sur (want: Sunday Funday, een massale kroegentocht), maar ik vond het veel fijner 9 kilometer verderop, bij Playa Maderas.

We sliepen in Selina Maderas, een ecolodge. En dat is het zeker: ze maken van plastic afval bouwmateriaal, ruimen met teams de stranden op, planten lokale planten om het droge gebied te herbebossen en gebruiken een septic tank om met het rioolwater van de gasten de enorme tuin te irrigeren.

What to do:

• Surflessen nemen, want Playa Maderas schijnt een van de beste surfspots van Nicaragua te zijn!
• Ik begon elke dag met een yogales bij Selina Maderas. In een paviljoen boven op een heuvel, met dit waanzinnige uitzicht. Oooooom.

Léon

Nicaragua heeft twee grote leuke steden: Granada en Léon. Granada is wat netter en rustiger, Leon is levendiger en authentieker. Ik voelde me meteen thuis in het lichtelijk chaotische Léon en we bleven dan ook veel langer dan gepland.

• Een absolute must-do is het beklimmen van de Catédral de Leon (Spaans: Basílica de la Asunción). Na het beklimmen van een trappetje achter een smalle ingang aan de zijkant van de kerk, loop je op een surrealistisch dak. Op je blote voeten, want: “Please take off your shoes to preserve the beauty of our church.” 
• Dé activiteit hier is vulcano boarden: al zittend op een houten plank honderden meters van de Cerro Negro vulkaan af sjezen. Ik bekom liever de Telica vulkaan :-).
• Heb je het gehad met de drukte van de stad? Leon ligt vlakbij stranden (niet zo mooi als Corn Island, maar wel mooier dan de Noordzee ;-)). Las Peñitas is een wat drukker, toeristisch kustplaatsje en Poneloya heel rustig, zelfs iets té rustig vond ik.
• Hosteltip: Poco a poco, van twee Nederlanders. Op Fortress Friday nemen ze je vlak voor zonsondergang mee naar een oud, hoog fort met uitzicht over Léon. Hier luister je, met een Mojito in je hand, naar de verhalen van een local over de stad en haar indrukwekkende geschiedenis.

Praktische tips:

• Als je korter dan 90 dagen blijft, heb je voor Nicaragua geen visum nodig. Bij aankomst krijg je een toeristenkaart (10 dollar).
• De munteenheid in Nicaragua is de córdoba, maar je kunt ook betalen met US dollars. (En dan betaal je niet, zoals in sommige landen, ineens heel veel meer.)
• Wij betaalden voor een hostel met tweepersoons privékamer ongeveer 20-25 US dollar per nacht.
• Het droge seizoen is van november t/m maart. Wij waren er de hele maand januari.
• Bereid je voor op Heel. Veel. Rijst. En. Bonen. Het nationale gerecht is gallo pinto (twee ingrediënten, juist: rijst en bonen) en met een beetje geluk eet je dat drie keer per dag.
• De leukste (en makkelijkste) manier om in dit land te reizen is met de chickenbus: oude Amerikaanse schoolbussen, prachtig versierd en geschilderd in de mooiste kleuren. Een (urenlang) ritje kost nooit meer dan een paar dollar. Druk, absurd en hectisch, maar dat maakt het juist onvergetelijk.
• Hele goede verhalen over gehoord, maar helaas geen tijd voor gehad: Indio Maíz en de Corn Islands!

Nicaragua, hasta la vista!

Liefs, Suus

Meer reisartikelen vind je hier.
En hier vind je ons complete reisoverzicht!

Je kunt Suus persoonlijk volgen op Instagram.
Je kunt Moderne Hippies volgen op Facebook en Instagram.